Przekroczyłam już dziewięcdziesiątkę! Nie o wiek tu chodzi (raczej na szczęście), ale o liczbę bloków. Nie idzie mi super szybko, ale nie o to chodzi, ważne, że do przodu i że nadal jeszcze mi się chce. Zbieram natchnienie na kolejne bloczki, a później.... no, całą resztę :)
Wygląda to mniej więcej tak:
Fotka artystyczna może i nie jest, ale, zważywszy na ograniczoną powierzchnię podłogi i fakt, że aby to zdjęcie zrobić wspinałam się na stół, to nie jest aż tak źle :)
W tak zwanym międzyczasie zrobiłam też szydełkową laleczkę. Jest to mini wariacja na temat przepisu wg Stokrotki (jej lale mają jakieś 30 cm, czy coś, moja jest tak ze dwa razy mniejsza).
Jest szansa, że powstaną też kolejne. Z szydełkiem idzie mi zdecydowanie lepiej, ale jeszcze nie potrafiłabym czegoś zupełnie z głowy i bez wzoru zrobić.
Stałam się też posiadaczką babcinego lnu (ręcznie robionego!) i jeszcze nie mam dla niego zastosowania. Największy kawałek leży sobie jeszcze w szafie i czeka na zupełnie inne czasy (choć wątpię w to, że zabiorę się za wyszywanie obrusów, po prostu szkoda pociachać bezmyślnie, bo niewiele mam pamiątek po babci, a jej samej praktycznie nie pamiętam). Póki co, raczej podkładki pod kubki i talerze planuję zrobić i może coś w rodzaju imitacji obrusa. Jeszcze bez fotek, bo i nie za bardzo jest co pokazywać.
Wygląda to mniej więcej tak:
W tak zwanym międzyczasie zrobiłam też szydełkową laleczkę. Jest to mini wariacja na temat przepisu wg Stokrotki (jej lale mają jakieś 30 cm, czy coś, moja jest tak ze dwa razy mniejsza).
Stałam się też posiadaczką babcinego lnu (ręcznie robionego!) i jeszcze nie mam dla niego zastosowania. Największy kawałek leży sobie jeszcze w szafie i czeka na zupełnie inne czasy (choć wątpię w to, że zabiorę się za wyszywanie obrusów, po prostu szkoda pociachać bezmyślnie, bo niewiele mam pamiątek po babci, a jej samej praktycznie nie pamiętam). Póki co, raczej podkładki pod kubki i talerze planuję zrobić i może coś w rodzaju imitacji obrusa. Jeszcze bez fotek, bo i nie za bardzo jest co pokazywać.
To do setki już niedaleko :), a lala jest zabójcza.
OdpowiedzUsuńAniu Ty szalona kobito, ależ już dużo tych kwadracików i do tego ta lala jest cudna ;o)
OdpowiedzUsuńAnia super!! już niewiele brakuje jedno posiedzenie przy maszynie i reszta bloków będzie gotowa :)
OdpowiedzUsuńLaleczka fajowa :)
super lalunia :)pracuś z Ciebie :)
OdpowiedzUsuńZa te kwadraciki to bym Ci złoty medal dała:)Laleczka śliczności.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Lalunia jest przeurocza !
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
O jejciu-szalejesz z tą maszyną,szalejesz:)rewelacja
OdpowiedzUsuńNieżle narzuta rośnie, masz dużo cierpliwośći, laleczka cudo. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńtrochę powoli ona rośnie i dłuuuuugo już niczego z nią nie robiłam. może w weekend uda się przysiąść do maszyny :)
OdpowiedzUsuńswiatna narzuta :)))i lale tez niczego sobie :)))zdolna jetes :))
OdpowiedzUsuń