narzuta się robi się

Mam już wszystkie bloki narzuty :) a nawet więcej, wszystko ponumerowane, poskładane i nawet już spora część pozszywana. Na razie nie myślę o tym, jak ja zapakuję to cholerstwo do maszyny, żeby przepikować, ale i na to przyjdzie czas. Całość ledwo zmieściła się na podłodze (po usunięciu z pokoju wszystkiego, co tylko się dało). Później przez dwa dni chyba się przyglądałam i przekładałam bloki, żeby do siebie bardziej pasowały, po czym przy zszywaniu się rypnęłam i zszyłam trochę nie tak, jak w planie było, ale nic to, jak to się mówi 'jakoś się zatytła'.

 

A co poza tym? Poza tym zima w Białymstoku wreszcie nastała, proszę Państwa :) Zdążyliśmy już w weekend wybrać się na dłuższy spacer do lasu, a nawet i dalej, jak już las się skończył. I przy okazji zdążyłam zachorować, ale nic to! Dziarsko pracuję zatem z domu i się kuruję. 

W międzyczasie zaczęłam na drutach dziargać czapkę. Już chyba z 10 ich zrobiłam, jeśli wziąć pod uwagę ilość przerobionych oczek, bo póki co, więcej prucia, niż robienia. Iż aż dziw bierze, że ja tyle cierpliwości mam. Nie może być! W każdym razie udało mi się doliczyć ile nabrać oczek, jak to całe przedsięwzięcie wrzucić na okrągłe druty i śmigać dookoła, a nawet już wykombinowałam jak później zwężać czapkę (przerzucę robótkę na druty pończosznicze, bo na okrągłych idzie mi potwornie krzywo; jeszcze tylko muszę się do tych 5 drutów przyzwyczaić, bo za luźno mi wychodzi w miejscach, gdzie czapka wchodzi na kolejny drut. Widać nie wszystko na raz). Fotek nie mam, a szkoda, bo bym sama widziała teraz ile już zrobiłam, ile sprułam i ile znowu zrobiłam. Wczoraj już doszłam do tego, że na tych 5 drutach zrzucałam oczka i... dzisiaj musiałam to wszystko spruć, bo okazało się, że się pośpieszyłam za bardzo i czapka byłaby za płytka. No nic, nie zrażam się jeszcze, a nawet kupiłam na allegro dwie kolejne włóczki- wełna + akryl (czysta wełna chyba za mocno gryzie); śliczne, melanżowe :) i jeszcze dostanę od mamy dwa swetry wełniane do sprucia i zrobienia z nimi co mi się chce. Z jednego już wiem, że zrobię skarpetki. Mój skarpeciarski debiut nie był może najszczęśliwszy, ale teraz się poprawię :) Co prawda zrobiłam wtedy skarpety sztuk dwie, które nawet wyglądały jak skarpety, ale były za to różnych rozmiarów, choć stopy mam całkiem takiej samej wielkości. Ale... najpierw czapkę trzeba skończyć.